چرا مازیار هیچگاه ترک وطن نکرد؟
کارکادو: 16 فروردین ماه، بیست و هشتمین سالگرد درگذشت «مازیار» است. خواننده ی پاپی که از سال 1359 بدون دلیل مشخصی به حاشیه رفت، اما هیچگاه حاضر به ترک وطنش نشد.
به گزارش کارکادو به نقل از ایسنا، «عبدالرضا کیانی نژاد» معروف به «مازیار» اول تیرماه ۱۳۳۱ در بابل متولد شد. او از سنین پایین به موسیقی علاقه داشت و در نیمه دوم دهه ۱۳۴۰ وقتی یک دانش آموز دبیرستانی بود، به دوستانش اظهار داشت: «شک نکنید، من یک روز خواننده معروفی خواهم شد.» او بعدها در یکی از مسابقات هنری دانش آموزان که به داوری محمد نوری برگزار شده بود، توانست رتبه ی نخست را بین دانش آموزان سراسر کشور کسب کند.
زنده یاد محمد نوری - خواننده ی پیشکسوت - درباره ی ی آشنایی اش با مازیار اظهار داشته بود: «اولین آشنایی من با مازیار، مربوط به زمانی بود که او سن کمی داشت و در مسابقات هنری دانش آموزان کشور شرکت کرده بود. در آن دوران، من داور این مسابقات بودم که مازیار از من رتبه بسیار خوبی گرفت. صدای او لطافت ها و ظرافت هایی داشت که آنرا بسیار دوست داشتنی می کرد.»
مازیار برای تحقق رویای کودکی و اجرای کارهای هنری اش در ۱۶سالگی به تهران آمد تا بتواند کار در فضاهای حرفه ای را تجربه کند. جهانبخش پازوکی که بطور تصادفی در یکی از اجراهای او حضور داشت، با شنیدن صدای مازیار به او پیشنهاد همکاری داد. نام هنری «مازیار» را نیز همین آهنگساز برای او انتخاب نمود.
حاصل این همکاری ترانه هایی مانند «ماهیگیر» و «کبوتر» بود که از محبوبیت برخوردار شدند. موفقیت این ترانه ها زمینه ی همکاری مازیار را با برخی استادان رشته ی آهنگسازی مانند بابک بیات، محمد شمس، عماد رام، ناصر چشم آذر و تورج شعبانخانی فراهم نمود.
تسط او بر آوازهای مقامی منطقه ی مازندران، بخش دیگری از شخصیت هنری مازیار را تشکیل می داد. خیلی ها معتقدند، یکی از دلیلهای موفقیت او همین تسلطش بر ردیف ها و موسیقی مقامی است که او را متمایز می کند.
مازیار تا سال ۱۳۵۷ به عنوان یک خواننده مطرح فعالیت داشت و آن سال ها روزهای پرکاری را می گذراند؛ اما از سال ۱۳۵۸ به پس از فعالیتش کاسته شد. او از سال ۱۳۵۹ بدون دلیل مشخصی به حاشیه رفت.
با وجود فراهم بودن شرایط برای اقامت مازیار در خارج از کشور، او هیچ گاه مایل به مهاجرت نبود. همسر این هنرمند درباره ی ی دلبستگی مازیار به سرزمین مادری اش گفته است: «مازیار همیشه معتقد بود آثاری که قبل از انقلاب ساخته، کاملا قابل دفاع و ارزشمندند و ضرورتی به ترک کشور نمی دید.»
حدود سال ۱۳۷۳ آلبوم «گل گندم» از او منتشر شد اما در همان سال توقیف شد. گفته می شود، پخش این آلبوم اتفاق ناگواری برای مازیار بود و مازیار سود مادی از انتشار این آلبوم نبرد، برای اینکه این اثر بدون اجازه این هنرمند انتشار یافته بود و او یک روز وقتی در پارک نشسته بود، صدای خودرا از بلندگو شنید. او به سوی کیوسک فروش آلبوم رفت و با اثر خودش رو به رو شد که از انتشار آن خبر نداشت.
۱۶ فروردین سال ۱۳۷۶ در صورتیکه این هنرمند در آستانه ی ۴۵سالگی، درحال کار روی آلبوم جدیدش بود، براثر سکته ی قلبی و مغزی در گذشت. این خواننده که به قول تورج شعبان خانی صدایی مخملی داشت، در امامزاده طاهر (ع) دفن شد.
منبع: karkado.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب