خبرنگاری در کما، پیام هایی از جنس تعارف!
به گزارش کارکادو نایب رییس و سخنگوی انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران می گوید: دهه هاست، روزنامه نگاری ایران با چالش های عدیده ای دست به گریبان است که تدبیر مؤثری برای مهار آنها اندیشیده و اجرایی نشده است. او مصائبی چون سانسور، خودسانسوری، نبود امنیت شغلی و تنگناهای معیشتی را همچون مشکلات می داند که سبب شده تا خبرنگاران و رسانه ها نتوانند نقش خویش را بعنوان چشمان بینا و گوش های شنوای مردم ایفا کنند.
داوود محمدی، نایب رییس و سخنگوی انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران در یادداشتی که به مناسبت روز خبرنگار در اختیار ایسنا قرار داده آورده است:
«به مناسبت فرا رسیدن روز خبرنگار و به شیوه مرسوم هر سال، تعریف و تمجیدهای پرشماری در مدح خبرنگاران، رسالت سنگین آنان و لزوم بهبود وضعیت شغلی ـ معیشتی شان انتشار یافته است. بعضی از این گرامیداشت ها، صادقانه و از سر همدلی است اما بخش دیگری از این پیام ها و موضع گیری ها، از جنس تعارف و از باب خالی نبودن عریضه بیان می شود و از قضا، گویندگان آنها، نه فقط در راه پشتیبانی از خبرنگاران، کوچک ترین گامی برنمی دارند بلکه در بزنگاه ها، عاملان اعمال فشارهای مرئی و نامرئی بر اهل قلم رسانه هستند.
دهه هاست، روزنامه نگاری ایران با چالش های عدیده ای دست به گریبان است که تدبیر مؤثری برای مهار آنها اندیشیده و اجرایی نشده است. مصائبی چون سانسور، خودسانسوری، نبود امنیت شغلی و تنگناهای معیشتی سبب شده تا خبرنگاران و رسانه ها، اغلب، نتوانند در فرایندی مستمر و پایدار، نقش خویش را بعنوان چشمان بینا و گوش های شنوای مردم ایفا کنند. روزنامه نگاران برای نقد حرفه ای و منصفانه رخدادها، آگاهی بخشی و به صدا درآوردن آژیرهای خطر در حوزه های مختلف، میدان فراخی نداشته اند.»
محمدی در ادامه این یادداشت افزوده است: «برخی مشکلات موجود در حوزه رسانه ای کشور، عامدانه و تحمیلی است و از جانب کسانی ایجاد می شود که مطبوعات آزاد و کارآمد را مغایر منافع خود می دانند و به این حقیقت اعتنایی نمی کنند که تضعیف جایگاه رسانه ها و شرایط خبرنگاران، برنده ای ندارد و مصداق بازی «باخت ـ باخت» است؛ چونکه با تضعیف رسانه های داخلی، مخاطبان میلیونی برای رفع نیازهای خود، به رسانه های آن سوی مرزها روی می آورند و اغلب این رسانه های بیگانه هم الزاماً، نگاهی مبتنی بر منافع ملی و اطلاع رسانی صادقانه ندارند و مرجعیت یافتن آنها به تعمیق شکاف و واگرایی ملی منتهی می شود که دود آن به چشم ایران و همه ایرانی ها خواهد رفت.»
به اعتقاد سخنگوی انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران بخش دیگری از چالش های رسانه ای ایران، هرچند، عامدانه نیست اما در جدی نگرفتن «الزامات حداقلی» فعالیت خبرنگاران، ریشه دارد و خروجی آن هم بحرانی تر شدن اوضاع رسانه ها و رسانه ای هاست.
او سپس یادآور شده است: «مجموع دو عامل فوق، سبب شده تا در شرایطی که ایرانی ها با مشکلات عدیده ای و بخصوص تورم کم سابقه، دست وپنجه نرم می کنند، خبرنگاران حتی در مقایسه با میانگین جامعه، وضعیت وخیم تری داشته و روزگار طاقت فرسایی را سپری کنند و شوربختانه، چشم انداز پیش رو هم نه فقط نویدبخش نیست، بلکه آینده ای نگران کننده تر را ترسیم می کند.»
این فعال مطبوعاتی در ادامه ضمن اشاره به مشکلات و کمبودهای مادی خبرنگاران نوشته است: «پرداختی های ناچیز به اغلب خبرنگاران که کفاف دخل وخرج حداقلی آنان را نمی دهد، اقدام برخی مسؤلان رسانه ها که ضمن استناد به بحران مالی خود، از افزایش حقوق های اندک سالانه خودداری می کنند و خبرنگاران را بر سر دو راهی تن دادن به کاهش همان حقوق نامکفی شان یا قطع همکاری و بیکاری قرار می دهند، جهش آمار تعدیل خبرنگاران در تحریریه های مختلف و گریز برخی گردانندگان رسانه ها و حتی رسانه های دولتی، از بیمه کردن خبرنگاران که مرهمی بر انبوه زخم های اهل قلم است، همچون نشانه هایی فراگیر و گویا از بحران های جدی روزنامه نگاران است و با ادامه روند کنونی، پیشبینی تشدید این بحران ها، واقعیتی دور از انتظار نیست، بخصوص آنکه با آغاز فعالیت دولت سیزدهم و تکرار تأسف آور عرف سیاسی ایران در زمینه اخراج و قطع همکاری با خبرنگاران فعال در رسانه های دولتی که با هدف استقرار تیم جدید و معتمد انجام می شود، گستره و عمق فشارها را افزایش خواهد داد.»
در ادامه یاد داشت نایب رییس و سخنگوی انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران، درباره این انجمن آمده است: « «انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران» از آغاز فعالیت خود، دفاع از منافع صنفی روزنامه نگاران و خبرنگاران و تقویت و توسعه آنرا فارغ از گرایش های سیاسی متنوع اعضا، در اولویت نخست خود قرار داده و به سهم خود، کوشیده تا از دشواری های اهل رسانه بکاهد و با همگرایی اعضا و پیگیری های متعدد، موفقیت هایی هم داشته، اما صادقانه باید اذعان کرد که کماکان شکاف قابل توجهی بین «وضعیت موجود» و «وضعیت مطلوب» وجود دارد که ناشی از تعدد متغیرهای دخیل در بهبود اوضاع است، متغیرهایی که اغلب، خارج از دایره توان و اراده انجمن هستند و بدون هم افزایی و همراهی آنها، اصلاح بنیادین اوضاع ناخوشایند فعلی، پیچیده و سخت خواهد بود.
«انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران»، اعتقاد دارد بخش زیادی از مطالبات فعالان تحریریه ها، از چنان مشروعیت و منطقی برخوردار می باشد که تحقق آنها را امکان پذیر می سازد و در این چارچوب، ضمن نگاه واقع بینانه به شرایط کلی کشور درصدد است از راه برقراری تعامل سازنده با نهادهای مؤثر در بهبود وضعیت رسانه ای کشور، تفاهم لازم برای ارتقای وضعیت آزادی رسانه ای، امنیت شغلی، فزایش عادلانه مزد خبرنگاران، رفع مشکل بیمه آنان و اموری ازاین دست را از راه پیگیری جدی مطالبات صنفی محقق سازد و برنامه ها و اقداماتی هم در همین زمینه تدوین و در مرحله اجرا قرار داده است.
«انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران» همانند هر انجمن صنفی دیگری، قدرت و قوت خویش را مرهون حضور و مشارکت فعال اعضا و خبرنگاران رسانه ها می داند و امیدوار است، هم افزایی هم صدایی صنفی فعالان تحریریه ها، بستر مساعد برای مهار یا کاهش مشکلات صنفی خبرنگاران را فراهم آورد تا اهل قلم رسانه ای در شرایطی بهتر و متناسب با اهمیت مأموریتشان، خدمات افزون تری به ایران و ایرانی ها عرضه کنند.»
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب