۲۸ صفر، سالروز رحلت پیامبر مهربانی،
چرا پیامبر(ص) رحمة للعالمین است؟
به گزارش كاركادو پیامبر اعظم(ص) به علت بهره مندی از «خُلقٍ عَظیم» (سوره قلم، آیه ۴) و «رَحمَةٌ لِلعَالَمین» (سوره انبیا، آیه ۱۰۷)، نمونه و الگوی مكارم اخلاقی برای تمام انسان ها در تمام دوران ها هستند. ایشان بعنوان بهترین و كامل ترین اسوه راستین بشریت، نسبت به تمام مردم بسیار دلسوز، صمیمی و مهربان بودند. در جهت متخلق بودن به اخلاق و كردار كریمانه بود كه حضرت در طول ۲۳ سال نبوت توانست، دل های گمراه بسیاری را شیفته مكتب اسلام كند.
به گزارش کارکادو به نقل از ایسنا، امروزه یکی ازغفلت های عظیم بشر این است که به رسول گرامی اسلام(ص) بعنوان یک آیینه نگاه نشد. پیامبر(ص) آیینه تمام نمای اسلام هستند. یکی از اساسی ترین خصوصیت های خاتم الانبیاء(ص)، خلق عظیم ایشان است که خداوند آنرا به عظیم وصف می کند و عظیم به این تعبیر می شود که چیزی بزرگ تر و برتر از آن نیست. بنابراین باید عملاً جامعه ای بعنوان یک جامعه نمونه و الگو وجود داشته باشد که خداوند آنرا به بشر عرضه نماید و آنرا الگویی برای تمام زندگی بشر قرار دهد.
خداوند در آیه ای دیگر درباره یکی دیگر از خصوصیت های اخلاقی پیامبر (ص) می فرماید: «وَ أَطِیعُواْ اللّهَ والرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ»؛ و از خدا و رسول اطاعت کنید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید. اگر کسی به دنبال نمونه عینی و عملی قرآن است، اخلاق آن حضرت را بررسی کند، تا دریابد که چگونه قرآن در اخلاق، بینش، منش و سیره آن حضرت تبلور یافته است.
در بیان عظمت پیامبر اکرم(ص) می توان اظهار داشت که خداوند برای تکریم و تجلیل مقام آن حضرت، در قرآن با لقب های بی همتایی، مانند؛ «یا ایّها الرَّسول» و «یا ایّها النَّبی»، از ایشان یاد می کند.
همچنین، جایگاه، عظمت و بزرگواری پیامبر اکرم(ص)، بدان حد بوده است که خداوند به وجود گرامی او چنین سوگند یاد می کند: «لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ»؛ به جانت سوگند که اینها در مستی خود سرگردانند.
علاوه بر آن، قرآن کریم، رسول گرامی اسلام (ص) را بعنوان اسوه ای نیکو یاد نموده است که همگان باید به آن حضرت تأسی کنند؛ «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»؛ به یقین برای شما، در زندگی رسول خدا الگوی نیکویی است. همینطور خداوند درباره حضرت می فرماید: «وَإِنَّکَ لَعَلی خُلُق عَظِیم»؛ به یقین تو اخلاق عظیم و بزرگی داری.
انسانی به این عظمت هیچگاه نیامده و نخواهد آمد. این تعابیری است که در شرح پیامبر(ص) و در مورد رحمت للعالمین بودن ایشان نوشته اند. معلوم است که پیامبر(ص) برای همه جهان است، اول و آخر عالم یعنی ختمیت هدایت الهی و آخرین نمونه تمدن الهی که باید برای همه مردم نازل می شد و ما بالاتر از ایشان نداریم. آخرین عنایت خداوند در ارسال رسل، حضرت محمد مصطفی(ص) است.
در مورد رحمت للعالمین بودن مصادیق گوناگونی داریم. یک بُعد رفتارهای شخصی پیامبر(ص) است که در بُعد برخورد با سایر فِرَق و نحله ها دیده می شود و بُعد دیگر رفتارهای داخلی است. ما پیامبر(ص) را بیشتر به آن خصوصیت های رفتاری اش می شناسیم، خداوند در قرآن می فرماید: «مَا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَی»، حضرت(ص) به اندازه ای به هدایت مردم حریص بود که دوست داشت همه آنها به بهشت بروند و کسی به جهنم نرود، تا اندازه ای که خداوند فرمود این قدر خودت را به زحمت نینداز.
مثال دیگر در مورد برخورد رسول خدا(ص) با سایر فرق و نحله ها است. برای مثال در مورد یهودیان که بطور قطع اگر خیانت نمی کردند پیامبر(ص) رفتاری متفاوت با آنها داشت. آنچه مشخص است این است که رحمت رسول مکرم اسلام(ص) شامل حال همه گروه ها می شود. حتی مشرکان که اگر خودشان هم نمی خواستند بهشتی شوند، پیامبر(ص) تلاش می کرد آنها را بهشتی کند.
این رفتار و رحمت واسعه حضرت(ص) ابعاد واسعه ای دارد. اگر مردم به آموزه های پیامبر(ص) عمل کنند جهان گلستان می شود و دیگر هیچ کس در فقر به سر نمی برد، افراد اجازه ظلم به یکدیگر را نمی دهند و جامعه ایده آل و تمدنی مبتنی بر آموزه های الهی در آن جاری می شود.
منبع: karkado.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب