بهروز وجدانی در گفت وگو با كاركادو:
ثبت مركز تنبور باید سبب صلح و صفا شود نه جنگ و دعوا!
یك كارشناس موسیقی با اعتقاد بر اینكه كرمانشاه می تواند بی دردسرترین انتخاب باشد برای معرفی شهر ملی تنبور باشد، دراین زمینه توضیح می دهد: از دو سال قبل هزار نفر از تنبورنوازان منطقه تصمیم گرفتند كه كرمانشاه بعنوان شهر ملی تنبور انتخاب شود؛ چون مركز استان است و با این انتخاب نمی توان منكر شد كه در شهرهای دیگر استان تنبورنوازی نیست. همین طور كرمانشاه هم نام با اسم استان است.
به گزارش کارکادو به نقل از ایسنا، انتخاب شهرستان دالاهو برای ثبت ملی مرکز تنبور، با مخالفت نوازندگان برخی شهرهای اطراف، نظیر کرند و صحنه روبه رو شده است. همین طور خانه موسیقی با انتقاد از این تصمیم ثبتِ نامِ یک شهر بعنوان شهر ملی تنبور را اقدامی غیرکارشناسی و سبب تفرقه هنرمندان منطقه خوانده است.
در همین راستا علی اکبر مرادی ـ نوازنده و مدرس تنبور ـ بیان کرده که مخالفت با کلمه دالاهو مخالفت با کل جریان آئینی و عقیدتی تنبور است و اصل مقامات هم از اینجا سرچشمه گرفته است. اما اگر چند شهر بعنوان شهر تنبور شناخته شود هم خیلی خوب است.
وی همینطور بیان کرده است: «موضع من این است که اگر کرمانشاه بعنوان شهر ملی تنبور شناخته شود خیلی خوب است. اما اگر مقرر است فقط یک شهر اعلام گردد به نظر من شهرستان دالاهو به سبب مرکزیت تنبور گزینه اول است. البته اگر مقرر است این ماجرا موجب اختلاف شود بهتر است هیچ شهری نباشد.»
خبرنگار ایسنا در ادامه این اتفاقات درباره انتخاب شهرستان دالاهو بعنوان مرکز تنبور با بهروز وجدانی ـ عضو هیات علمی پژوهشی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و مدرس موسیقی سنتی و نواحی ایران گفت وگو داشته است.
این پژوهشگر موسیقی به ایسنا اظهار داشت: قبل از اینکه بخواهیم مثلا شهرستان دالاهو را بعنوان مرکز تنبور انتخاب نماییم، باید روشن شود که چرا اصلا چنین چیزی را ثبت می نماییم که در این صورت تا حدودی به بعضی از سوالات دراین زمینه پاسخ داده خواهد شد و تا مقداری هم راهگشا خواهد بود. حالا اصلا بحث بر سر ساز تنبور نیست؛ چون اگر بنا باشد ساز تنبور در یونسکو ثبت جهانی شود، روند و شرایط دیگری دارد که مسئولیت آنرا معاونت میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گرشگری و صنایع دستی برعهده دارد.
او افزود: مسئله این است که سازمان جهانی صنایع دستی معمولا عناصری را که خاصیت های در رابطه با صنایع دستی دارند، در کشورهای مختلف به ثبت می رساند که در ایران هم چندین بار این کار انجام شده است. مثلا پیش تر خراسان بعنوان مرکز سنگ های قیمتی و یا روستای خراشاد واقع در استان خراسان جنوبی بعنوان مرکز حوله بافی به ثبت رسیده است؛ البته قرار بوده است که تنبور هم مانند دوتار و یا کمانچه به ثبت جهانی برسد که به سرانجام نرسید.
وجدانی اشاره کرد: ثبت دالاهو بعنوان شهر ملی تنبور که این چند روز در فضای مجازی مطرح گردیده است، سابقه ای دوساله دارد و ربطی به کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس مربوط به ۲۰۰۳ یونسکو ندارد. حالا تنها می خواهند شهری را بعنوان شهر ملی تنبور انتخاب کنند که افرادی معتقد هستند دالاهو باید انتخاب گردد و برخی هم کرمانشاه را مناسب می دانند. البته گویا واژه «ساختن» نیز اضافه شده است که صورت مسئله را عوض کرد و می خواهند دالاهو را بعنوان مرکز ساخت تنبور به ثبت برسانند.
او با اعلان اینکه این مسئله نباید موجب نزاع و کشمکش بین اقوام مختلف غرب ایران شود، اظهار داشت: در استان کرمانشاه و شهرهای دالاهو، صحنه، کرند و... از صدها سال پیش تنبورسازی و تنبورنوازی رواج داشته و بزرگان موسیقی زیادی از همه این مناطق پا به عرصه وجود گذاشته اند. حالا نمی دانند که از بین این شهرها کجا را بعنوان مرکز تنبور انتخاب کنند و یا اینکه باید همه اینها را بعنوان مرکز تنبور در نظر بگیرند.
این کارشناس موسیقی افزود: به نظر هر کدام از مسئولان مختلف از شورای شهر گرفته تا نماینده مجلس که در این جریان دخالت دارند، شهر خودشان را برای انتخاب بعنوان مرکز تنبور مناسب تر می دانند. ساختن و نواختن تنبور یک بحث تاریخی است و در همه این مناطق رواج دارد که این امر مسئله را به یک بحث کارشناسی تبدیل می کند، همین طور این مسئله به یک بحث سیاسی و امنیتی تبدیل گشته که در شرایط کنونی بسیار مهمست و باید مسائل فرهنگی را با آن همسو نماییم. این امر به این جهت به یک بحث سیاسی و امنیتی تبدیل گشته که نظر افرادی که تنبور نواز هستند برمبنای مسائل موسیقی و تاریخی است؛ به این معنا که از یک پیشینه دیرینه صحبت می کنند که در همه این مناطق وجود دارد و در چندین نقطه رواج گسترده تاریخی داشته اند؛ یعنی نمی توان اظهار داشت که مثلا در شهر صحنه هست و در کرند نیست.
بهروز وجدانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب