میترا حجار و حضور در روایت یك پرونده واقعی
به گزارش كاركادو كارگردان فیلم «وقتی پروانه شدم» معتقد است: میترا حجار بهترین انتخاب برای نقش پروانه بود چونكه با چهره دوگانه ای كه دارد هم در بافت سنتی و هم در بافت مدرن فیلم جذابیت خویش را داشته است.
آرش زارع کارگردان و یکی از نویسندگان فیلم «وقتی پروانه شدم» که الان در گروه «هنروتجربه» در حال اکران است، درباره ایده شکل گیری این فیلم به ایسنا توضیح داد: قصه این فیلم درباره یک پرونده واقعی است که در شهر مشهد اتفاق افتاده بود. من با برداشت و ایجاد تغییراتی در این پرونده و با این رویکرد که حرفی را که مقرر است این فیلم بزند، حفظ شود فیلمنامه را همراه با مهرداد جعفریان نوشتم چونکه در ایران اگر قرار باشد به پرونده های مستند پای بند باشیم امکان دارد در آینده گرفتار مشکل بشویم.
وی درباره ساختار فیلمنامه عنوان کرد: در قصه ما ابتدا فیلمنامه به شکل ساده، سنتی و خطی دنبال می شود اما از یک جایی به بعد فیلمنامه روایت مدرن پیدا می کند که شامل سکانس های متقاطع و رفت و برگشت زمانی است که یک دفعه این اتفاق رخ می افتد. این مورد به علت محتوای فیلم است.
کارگردان «وقتی پروانه شدم» افزود: این فیلم درباره زنی است که از یک فضای سنتی و زندگی بسیار معمولی و ساده وارد یک جهان مدرن می شود. روایت فیلم هم با داستان سازگار است یعنی زمانی که زن سلسله مراتب را طی می کند و به نقطه عطف قصه و ورود او به جهان مدرن است، می رسد از همانجا هم قصه یک روایت مدرن پیدا می کند، رفت و برگشت زمانی شروع می شود و از آن بافت کلاسیک خود جدا می شود.
یکی از نویسندگان «وقتی پروانه شدم» تصریح کرد: فیلم های بعدی من بطور قطع با «وقتی پروانه شدم» متفاوت می باشد و دیگر در این سبک و شکل فیلم نمی سازم. اینکه چه شد به سراغ ساخت این فیلم رفتم این بود که برای ساخت نخستین فیلم بلند خود دنبال کار کم لوکیشن بودم و هدفگذاری ام بر این بود که «وقتی پروانه شدم» به سمت فیلم هایی که با مخاطب فاصله گذاری دارد، برود.
وی افزود: همینطور فیلمساز زمانی که فیلم برای هنروتجربه می سازد باید تجربه جدیدی را رقم زده و فضای هنری و خلاقانه تری را بوجود آورده باشد. البته فیلمنامه های دیگری هم داشتم که دوست داشتم آنها را کار کنم اما به علت مسایل تولیدی و شرایط هنروتجربه تصمیم گرفتم این فیلم را بسازم.
زارع درباره دلیل نامگذاری این فیلم به «وقتی پروانه شدم» عنوان کرد: نام قهرمان اصلی فیلم ما پروانه است. در واقع در شروع فیلم قهرمان اصلی مانند کرمی درون یک پیله است و به مرور آغاز به شکوفا شدن خود می کند و تبدیل به پروانه می شود. «وقتی پروانه شدم» در واقع به گذر این شخصیت از باف سنتی به بافت مدرن و از پیله دوست نداشتنی خود به جهان مورد علاقه اش اشاره دارد. این مورد کاملا در رابطه با خروج کرم از پیله است و این اتفاقی است که برای قهرمان ما به صورت تمثیلی و استعاری رخ می دهد.
وی درباره انتخاب میترا حجار بعنوان بازیگر نقش اصلی این فیلم اظهار نمود: میترا حجار بهترین انتخاب برای نقش پروانه بود چونکه ایشان علاوه بر اینکه بازیگر توانمندی است چهره ای دوگانه دارد که هم در بافت سنتی و هم در بافت مدرن جذابیت خویش را داشته است. در واقع ایشان هم بعنوان یک زن زجر کشیده و هم بعنوان یک زن باکلاس باورپذیر بود و توانست با قابلیت های فیزیکی و بازیگری خود مطابق با آن چیزی که ما مدنظر داشتیم، عمل کند.
یکی از نویسندگان «وقتی پروانه شدم» درباره انتخاب آرش آصفی هم اظهار داشت: ایشان از استعداد خوبی برخوردار می باشد. همینطور با قد بلندی که داردباعث شد ایشان را انتخاب نماییم.
زارع با اشاره به اینکه «وقتی پروانه شدم» نخستین فیلم بلند او است، مطرح کرد: من تا سال 92 فیلمنامه نویس بودم. سال 92 نوشتن را کنار گذاشتم و تنها برای خودم نوشتم. سه فیلم کوتاه از سال 92 تا 94 ساختم. سال 94 نخستین فیلم بلند خویش را با نام «وقتی پروانه شدم» کلید زدم.
وی افزود: کل تولید فیلم 28 روز زمان برد اما پیش تولید فیلم به علت آنکه میترا حجار مشغول انجام کاری بود و باید صبر می کردیم تا کار ایشان به پایان برسد، کمی طول کشید. البته از آنجاکه 70 درصد فیلم ما در یک لوکیشن اتفاق می افتد، فرصتی برایمان فراهم گردید تا بتوانیم در آن لوکیشن فیلمنامه را بهتر پیش ببریم.
کارگردان «وقتی پروانه شدم» درباره تجربه ساخت نخستین فیلم بلند خود تصریح کرد: کسانی که پیش از ساختن فیلم بلند خود ساخت فیلم کوتاه را تجربه کرده باشند، زمانی که برای ساخت فیلم بلند اقدام می کنند با چالش های زیادی روبه رو هستند. مدت زمان سه فیلم کوتاه و پرلوکیشنی که من ساخته ام طولانی بود و همین خصوصیت های مرا برای ساخت فیلم بلندم کمک کرد تا راه هموارتری داشته باشم.
زارع اضافه کرد: فیلم بلند البته با چالش های متفاوت تری نسبت به فیلم کوتاه روبه رو است، استفاده از بازیگر حرفه ای، فیلمبرداری طولانی تر، مسئله گیشه و اکران و... از این چالش ها است که فیلمساز هرچه قدر هم فیلم کوتاه ساخته باشد با چالیش های جدیدی مواجه می شود.
وی درباره همکاری با مهرداد جعفریان تهیه کننده فیلم بیان نمود: «وقتی پروانه شدم» نخستین کار مهرداد جعفریان است و از نظر من نمره قبولی را به چند دلیل می گیرد. این فیلم از آنجاکه نخستین کار بلند ایشان بود انگیزه زیادی برای کار داشت و انرژی گذاشت و فکر می کنم در سینما آینده درخشانی خواهد داشت.
زارع در پاسخ به این پرسش که چرا هنروتجربه را برای اکران فیلم خود برگزیده است، خاطرنشان کرد: شرایط ساخت فیلم سینمایی را نداشتم و فیلم ویدیویی کار کردم. ویدیو را هم باید برای تلویزیون، رسانه های تصویری و یا هنروتجربه کار کرد. من از بین این سه مورد آنکه از همه سینماتر، حرفه ای تر بود یعنی هنروتجربه را پذیرفتم.
وی با اشاره به اینکه این فیلم سال 98 پیش از کرونا در سینماهای «هنروتجربه» روی پرده رفته بود و حالا قبل از بازگشایی سینماها باردیگر اکران شده است، اظهار داشت: تعطیلی سینماها در عید نوروز و بعد از آن بسیار به ما ضرر زد. هنروتجربه زمان اکران خوبی را در اختیار ما قرار داده بود اما متاسفانه کرونا این اکران را از ما گرفت. فیلم باردیگر باید بعد از بازگشایی اکران می شد اما به نظر من هم اکنون اکران فیلم ها فایده ای ندارد چونکه سینماها باید با 50 درصد ظرفیت فعالیت کنند که همان 50 درصد هم پر نمی شوند.
زارع در انتها اظهار نمود: «وقتی پروانه شدم» جایزه بهترین فیلم را در زوریخ سوییس دریافت کرد. آن جشنواره در بین حجم بالایی از مخاطب نمایش داده شد و نظرات داوران و مخاطبان غیرفارسی زبان برای من بسیار جالب بود و بسیار به ارزش فیلم اضافه کرد. بزرگترین دستاوردی که جشنواره های خارجی و داخلی برای فیلمساز دارد این است که فیلم در حجم بالای مخاطبان حرفه ای سینما نمایش داده می شود و این می تواند برای فیلمساز فرصت خوبی را فراهم آورد.
منبع: karkado.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب