نگاه پدرانه برای اكران خانه پدری
به گزارش كاركادو عصر ایران نوشت: فیلم «خانه پدری» كیانوش عیاری پس از نزدیك به ۱۰ سال توقیف مقرر است از امروز (۱ آبان) بر پرده سینماهای كشور اكران شود، «خانه پدری» كه در سال ۱۳۸۹ ساخته شده، به خاطر یك صحنه در تمام این سال ها اكران نشد تا كارگردانش از رنج توقیف آن ۶ سال نتواند فیلم بسازد، كه البته فیلم بعدی اش «كاناپه» هم عاقبت بهتری نداشته است.
عیاری در اینباره اعلام نموده بود: «الان بعد از حدود یك دهه كه «خانه پدری»در معرض تماشای عموم قرار می گیرد بطور قطع برای همه سوال برانگیز خواهد بود كه چرا این فیلم باید یك دهه متوقف شود. طبیعی است كه مثل خیلی دیگر از اتفاقات این سال ها و حتی از گذشته های دور همین طور بوده كه فیلم ها توقیف می شوند و پس از نمایش همه تعجب می كنند كه چرا؟ چون نه ویرانی به وجود آورد و نه اتفاق بدی رخ داد.» وی در تمام این چند سال بارها تاكید كرده بود، «خانه پدری» گرفتار یك سوءتفاهم بیهوده شده و اگر فیلمش تلخ است به تلخی ذاتی خودش برمی گردد. او اظهار داشته بود: «هیچ گاه قصد سیاه نمایی نداشتم و فقط صدمه ای اجتماعی را مطرح كردم اما از آن جایی كه فیلم هایی كه می سازم مقرر است ماحصل نوع نگاهم باشد در نتیجه آثارم مفرح و برای تفریح مردم نیست. با این وجود برای من تفریح مناسب از تنویر افكار عمومی مهم تر است چون شرم می دانم روزی را كه برای تنویر افكار عمومی فیلم بسازم.» حال با عنایت به تغییرات و اصلاحات اندكی كه در فیلم انجام شده كیانوش عیاری به مخاطبان اطمینان می دهد كه در فیلم مد نظر او هیچ تغییری نكرده است: «اصلاحاتی رخ داده ولی در دریافت حس تماشاگر مطلقا خللی ایجاد نشده است. باآنكه این شرایط فعلی، یك توافق است ولی واقعیت این است كه تصور می كنم شاید همان چیزی كه سبب نمایش این فیلم شده، یك اتفاق بهتر است. الان راضی تر هستم و این را محصول گذشت زمان و فروكش كردن حسی كه در آن سال ها داشتم می دانم. اما تاكید می كنم كه در ارتباط تماشاگر با فیلم خللی ایجاد نشده است.» امروز احمد سالك، نماینده مجلس در واكنش به اكران فیلم «خانه پدری» مخالفت خویش را نشان داد و اظهار داشت: «به فیلم «خانه پدری» كه با سیاه نمایی و خشونت همراه می باشد و مدت ها كنترل شده بود، مجدداً مجوز اكران دادند كه جای تأسف است.» در اینجا ذكر نكته ای خالی از لطف نیست، «آدم برفی»، فیلمی اجتماعی، كمدی به نویسندگی و كارگردانی داود میرباقری است كه در سال ۱۳۷۳ ساخته شد، این فیلم مدت ۳ سال توقیف بود و در سال ۷۶ امكان اكران پیدا كرد و پر فروش ترین فیلم سال شد. عزت الله ضرغامی در فروردین امسال به یك نكته ای در باره زمان مدیریتش بعنوان معاونت سینمایی وزارت ارشاد اشاره نمود كه جالب توجه است، وی در صفحه در اینستاگرامش تحت عنوان «اشتباهات مدیریتی من» نوشت: «نباید «آدم برفی» را توقیف می كردم، اگر به گذشته برگردم ترجیح می دادم به روح سفارش رهبر انقلاب در مورد فیلم سینمایی «آدم برفی» عمل كنم و به علل نظارتی كه در جای خود مورد تاكید ایشان هم بود مردم را از دیدن این فیلم خوش ساخت و پر پیام محروم نمی ساختم. البته عدم همكاری مدیریت محترم وقت حوزه هنری سازمان تبلیغات هم در این تصمیم گیری بی تاثیر نبود ولی می توانستم با اجتهاد رسانه ای و هنری تصمیم درست تری بگیرم، هر چند در سال های مدیریتم در رسانه ملی آنرا جبران كردم.»
این اعتراف ضرغامی به اشتباه خود پس از ۲۵ سال یك پیام واضح دارد، واقعا چه كسی جوابگوی زمان، انرژی، مسائل و مصائبی است كه این توقیف برای سازندگان فیلم به همراه داشته است؟ آیا اساسا قابل جبران است؟ یكی از نكات جالب توجه این است كه توقیف یك فیلم در پاره ای موارد باعث كنجكاوی بیشتر مخاطب به آن فیلم شده و در زمان اكران هم با استقبال بیشتری مواجه می شود و این اتفاق سبب شده است گاهی اوقات بعضی از تهیه كننده ها و پخش كننده ها تمایل دارند حتی برای مدتی كوتاه با مطرح كردن این عنوان «توقیفی» نگاه مخاطبین را به سمت فیلم متوجه سازند و در زمان اكران از این تمهید استفاده كنند. حال با عنایت به رفع توقیف «خانه پدری» و چند ماه قبل تر «آشغال های دوست داشتنی»، باید به مدیریت كنونی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی احسنت اظهار داشت كه با یك رویكرد پدرانه می توانند تلخی اتفاقات سال های گذشته را به كام سازندگان فیلم های توقیفی شیرین سازند. ۱۷۵۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب