پیگیری وضعیت كارتن خوابی كه می توانست امام جماعت شود
كاركادو: اواخر آذرماه گفت وگویی با یك كارتن خواب در ایسنا منتشر گردید كه به سبب پیشینه، تحصیلات و اظهارات او، واكنش های بسیاری را به همراه داشت.
بعد از انتشار مصاحبه، نمایندگانی از سازمان تبلیغات اسلامی، هلال احمر، وزارت ارشاد، حوزه علمیه و خیران زیادی با ایسنا و خبرنگار مربوطه تماس گرفتند و خواهان دریافت اطلاعاتی از این كارتن خواب مانند محل دقیقش، شماره تماسش، تصویرش و... شدند.
حتی خیرانی باز بدون داشتن نام و نشان با آوردن غذا و پتو به محل اعلام شده (میدان رسالت) بازگشت كردند و پرسان پرسان با دادن نشانی به سایر كارتن خواب ها، پیگیر وضعیت سوژه مورد نظر شدند؛ به طوریكه كارتن خواب های دیگر به سبب ثابت نبودن محل خوابشان از وجود چنین فردی در بین خود اظهار بی اطلاعی كرده و گفتند كه همه ما بدبخت و محتاج نان شب هستیم، چرا تنها باید به یك نفر كمك شود؟
یكی از كارتن خواب ها كه گرفتار عفونت شدید پاست و سرپناهی جز میدان رسالت ندارد، می گوید: «هپاتیت C دارم و به خاطر عفونت پا، داروی سفكسیم می خورم كه هر ورق آن ۱۰ هزار تومان و بسیار گران است. به سختی دارو تهیه می كنم و وضعیتم روز به رو بدتر میگردد. توقعی جز دارو ندارم. چرا كسی به من كمك نمی كند؟»
از آنجا كه مصاحبه شونده، تلفن همراه و شماره ای نداشت و در تمام دوره های انجام مصاحبه ابتدایی، در ساعات نامشخصی از نیمه شب یا بامداد زود، زیر پل رسالت و در بین نایلون و كارتن مستقر بود، در نتیجه این احتمال وجود داشت كه شب ها باز همچنان زیر همین پل و لابه لای شاخ و برگ ها مخفی و در حال استراحت باشد اما پیگیری های مرتب و دقیق شبانه روزی ما تا یك هفته به سرانجام نرسید و در نهایت از راه توزیع شماره تماس میان كارتن خواب های دیگر و صحبت با آنها موفق به دیدار مجدد و پیدا كردن این كارتن خواب با تحصیلات حوزوی شدیم.
او كه میان كارتن خواب های دیگر به «سیروس» شهرت دارد، در گفت وگویی دوباره با ما اعلام نمود: «دو روز پس از انتشار مصاحبه، ساعت ۴ نیمه شب توسط نیروهای گشت شهرداری به مركز خدمات اجتماعی منتقل شدم و كاغذ و برگه هایی به من دادند كه مطالعه كنم. در آنجا تمام گفت وگو را خواندم و تازه متوجه شدم كه چرا رفت و آمد مردم و حتی افرادی كه قصد كمك داشتند در زیر پل زیاد شده. بنا بر این كمتر زیر پل آمدم تا از دسترسی دور باشم.»
وی اظهار داشت: «در این مركز شغلی در یكی از گرمخانه های تهران (میدان فتح) پیشنهاد دادند تا با حقوق مشخص كارم را شروع كنم اما كار در این گونه مراكز با روحیاتم سازگار نیست. بنا بر این تقاضای هر گونه كمك و حمایت را رد كردم و از محل خارج شدم.»
این كارتن خواب از دادن توضیحات دیگر خودداری و اعلام نمود كه «در صورت نیازمند بودن به هر گونه كمك، تماس خواهم گرفت».
با این حساب، طی چند مرحله دیگر به صورت سرزده به سراغ این فرد رفتیم و او را در حالیكه لابه لای نایلون و پتو مچاله شده بود، ملاقات و سعی كردیم تا هر چه سریع تر شرایط دیدارش با یكی از خیران را فراهم نماییم اما تا لحظه انتشار این گزارش، پاسخ روشنی نداده و گفته است كه در زمان مناسب تماس خواهد گرفت!
پیگیری های صورت گرفته از مركز خدمات اجتماعی شهرداری تهران باز نشان داده است كه این سازمان پس از پیداكردن سیروس و انجام بررسی های بعدی، از راه مددكاران، شغل و منبع درآمدی پیشنهاد داده است كه این كارتن خواب مایل به پذیرش آن نبوده است.
به گفته برخی از كارتن خواب های دیگر، سیروس بسیار گوشه گیر است و از تمام افراد دیگری كه شرایط مشابه دارند و در خیابان می خوابند، فراری بوده و با آنها هم كلام هم نمی گردد.
در واقع ظاهرا شرایط روحی و روانی این كارتن خواب چندان مساعد نبوده و معین نمی باشد كه چرا برخلاف اظهاراتش در گفت وگوی اول، حاضر به پذیرش كمك نیست و در عین حال نمی توان از روی ترحم یا اجبار مبادرت به كمك كرد.
ایسنا با قدردانی از همه نهادها و افرادی كه در تماس با خبرگزاری جهت كمك به این فرد اعلام آمادگی كردند، تایید می كند كه فرد مذكور احیانا به سبب شرایط خاص روحی، هر گونه كمك مادی یا شغلی را رد كرده و حاضر به دریافت آن نبوده است.
این مطلب را می پسندید؟
(2)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب