حقایقی كه رامبد جوان فاش كرد، از دستمزدها و اسپانسرهای خندوانه تا دلسردی برخی ازهمكاری با تلویزیون
كاركادو: رامبد جوان كه این روزها پنجمین فصل «خندوانه»، را روی آنتن دارد در گفت و گویی از دلایل و چرایی ادامه ساخت این برنامه گفته است.
به گزارش كاركادو به نقل از خبر آنلاین، او علاوه بر شرح جزییات برنامه سازی در تلویزیون و تاكید چند باره سختی های این مسیر، به شایعاتی در مورد اسپانسرهای مالی و میزان دستمزدهای «خندوانه» پاسخ داد. او همچنین یاد و نام رضا عطاران را بعنوان یكی از موفق ترین سریال سازان تلویزیون در حوزه طنز، زنده كرد. در ادامه بخش هایی از صحبت های او را با «همشهری» می خوانید.
بازیگر خوبی نیستم!
* من اصولا همیشه با خودم این طور قرار گذاشته ام كه منتظر نمی شوم تا برای كاری خبرم كنند؛ به همین دلیل است كه فاز بازیگری ام را كمرنگ كرده ام؛ چون اصولا بازیگر خیلی خوبی نیستم و برای آنكه پیشنهاد بازی بدهند باید مدام منتظر بمانی، بعد افسرده شوی؛ دوست داری به همه ناسزا بگویی و اخلاق های بد پیدا می كنی و حالت بد می شود (خنده).
* برای اینكه مدام منتظر نمانم شروع كردم برای خودم كاردرست كردن؛ مثلا اینكه كارگردان بشوم و پروژه راه بیندازم. با این روحیه ای كه داشتم، یكی از آیتم هایی كه به آن فكر می كردم، ساختن یك شوی تلویزیونی بود و برای اینكه فرمول های آن را پیدا كنم، خیلی درباره شوهای فرنگی تحقیق كردم كه ساختار مشخصی دارند. ما هم سعی كردیم برنامه را خیلی استاندارد برگزار كنیم؛ مثلا حتما باید یك گروه موسیقی در استودیو حضور داشته باشد و تماشاگر احساس كند در این مكان، موسیقی با او ارتباط لحظه ای برقرار می كند؛ یا یك نفر بعنوان آدم اصلی همه چیز را بگرداند كه اینجا رامبد است؛ كسی دیگر باید حرف مردم را بزند، پارازیت بیندازد، غر بزند و حتی خود پروژه را مسخره كند كه نیماست. ضمنا برنامه حتما به تماشاگر حاضر در استودیو نیاز دارد تا تماشاگر داخل خانه احساس كند خودش در استودیو حضور دارد. خیلی جالب است كه بارها در نظرات خوانده ام: «تماشاگری كه در استودیو نشسته ای! شما نماینده مایی»! انگار مجلس است! و این خیلی جذاب است؛ كمدین و مهمان، موضوعات روز جامعه، گفت وگو و... می خواهد. اگر بشود باید تصاویری از بیرون و خیابان و مردم هم داشت تا مردم احساس نكنند آنجا جزیره ای دورافتاده از جهان است بلكه با خودشان بگویند كه این برنامه به میان ما هم می آید. همه این آیتم ها را كنار هم گذاشتیم كه استاندارد باشد و بعد به این فكر كردیم كه كیفیت را چگونه ایجاد كنیم، چه حرف های بزنیم و چگونه بزنیم. تمام اینها را به دست آوردیم.
شفاف سازی مالی «خندوانه»
* تلویزیون پول می گیرد و ما فقط دستمزدمان را از شبكه می گیریم. وقتی كسی برای تلویزیون اسپانسر جذب می كند، تلویزیون 10 درصد آورده می دهد ولی همین را هم به خندوانه نمی دهند؛ چون معتقد هستند كه این برنامه نیازی ندارد و اسپانسر برایش فراوان است. اگر از بیرون هم كسی بعنوان رابط برای خندوانه اسپانسر بیاورد، باز هم 10 درصد را نمی دهند. ما فقط برآوردمان را عرضه می دهیم و آنها هم مانند همه برنامه های تلویزیونی همین مبلغ را تكه تكه می كنند و با زور و یقه گیری پرداخت می كنند؛ درحالی كه اسپانسر پول زیادی به تلویزیون می دهد. ما فقط بودجه كارمان را می گیریم؛ همین! هیچ پول اضافه تری وجود ندارد.
* چون برند خندوانه متعلق به تلویزیون است؛ حتی من نمی توانم با آن تی شرت بزنم و بفروشم یا كافه ای به نام خندوانه بزنم. جالب است كه تعداد زیادی كافه، سوپرماركت و میوه فروشی به نام خندوانه وجود دارد كه كارشان را انجام می دهند و تلویزیون یقه آنها را نمی گیرد چون وقتی برای این كارها ندارد ولی ما طبق قوانین تلویزیون چنین اجازه ای نداریم. شبكه، پول را از اسپانسر می گیرد و برآوردمان را پرداخت می كند. رقم ما هم شاید كمی گران تر از برنامه های متداول این چنینی باشد؛ چون برنامه ما تركیبی است. البته سریال ها چندین برابر ما دریافت می كنند.
* تاكنون در این برنامه مقدار زیادی از جیب خودمان هم خرج كرده ایم؛ مثلا اگر هفت هشتاد (780) نبود باید یك سری از جوایز را از جیب خودمان می دادیم! باور می كنید جایزه مسابقه پرتاب صدمیلیونی را كه ایرانسل باید می داد، به دلیل دعوای آقای... از تلویزیون با ایرانسل و خروج ایرانسل از كل برنامه های تلویزیون، خودمان دادیم؟ حتی تلویزیون هم متقبل نشد! خیلی جاها از جیبمان خرج كرده ایم فقط به این دلیل كه برنامه سرپا باشد.
* خندوانه پولساز هست ولی برای تلویزیون، نه ما. ما دستمزدمان را می گیریم. بدیهی است كسی مثل من پس از 27سال كار بعنوان طراح، كارگردان، مجری، سرپرست تیم ایده پردازی و... نباید دستمزدش كم باشد. خندوانه برنامه موفقی هم هست؛ پس باید از برنامه و این تیم مراقبت كرد.
وقتی همه چیز واقعی است
* همه كارهای ما خیلی شفاف است؛ از دعوت میهمانان داخل استودیو گرفته تا مهمانانی كه مقرر است با آنها معاشرت كنیم و مخاطب، حال خوبی پیدا كند. اصولا همه چیز در خندوانه واقعی است؛ یعنی اگر می گوییم كه مخاطبان برای حضور در استودیو در اپلیكیشن ثبت نام كنند، واقعا مخاطبان را از میان آنها انتخاب می كنیم و اجازه نمی دهیم پسرخاله و دخترخاله فلانی، میهمان به برنامه بیاورد. همین سبب شده است كه مخاطب هم به ما و چیزی كه می گوییم اعتماد كند.
* در دعوت میهمان ها هم سعی می كنیم سراغ خیلی از حوزه ها برویم و محدودیت خاصی نداشته باشیم. اصولا مقرر است آدم هایی را جلوی دوربین بیاوریم كه مردم از معاشرت متفاوت ما با آنها لذت ببرند؛ یعنی مخاطب می داند كه حتی اگر یك گیاه شناس یا متخصص طب سنتی هم به برنامه می آید، مقرر است حرف تكراری نشنود و شاهد یك گفت وگوی جذاب باشد. همین نگاه هم سبب شده است كه میهمانان با روی باز دعوت خندوانه را بپذیرند.
تلویزیون برنامه سازان موفق را رانده است
* ما بسیاری از چهره های موفق تلویزیون را مایوس و خسته كرده ایم، بسیاری شان را رانده ایم و دیگر انگیزه كار ندارند. مثلا رضا عطاران بعنوان یك سریال ساز موفق تلویزیون چرا نباید در این رسانه باشد؟! مهران مدیری كه این همه سال نبوده و «دورهمی» نشان داد تفاوت بین بودن و نبودنش بسیار زیاد است، چرا باید این همه سال غایب باشد؟ بیژن بیرنگ چرا نباید با آرامش و راحتی كار كند؟ و خیلی های دیگر.
5858
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب