موسیقی های ماه مبارك رمضان، ۶
از موسیقی زولبیافروشان چه می دانید؟
به گزارش کارکادو، موسیقی اغلب با زندگی نیاکان ما عجین بوده و این هم نشینی در نهایت، آیینی دلکش و جذاب را پدید آورده است. در روزگاری که رسانه های جمعی و صداهای ضبط شده وجود نداشتند، ایرانیان جلوه ای از این آئین ها را در شهر و روستا به نمایش می گذاشتند و ماه رمضان هم از این قاعده مستثنی نبوده است.
به گزارش کارکادو به نقل از ایسنا، ماه رمضان در ایران با موسیقی شاد شروع می شد و در میانه این ماه با منقبت خوانی برای حضرت علی (ع) سپری می شد. سپس مردم با «الوداع خوانی» این ماه را بدرقه می کردند.
یکی از مراسم های مشهور روزهای ماه رمضان «آواز زولبیافروشان گیلان» است که دقایقی پس از افطار اجرا می شد.
هوشنگ جاوید در کتاب «موسیقی رمضان در ایران» درباره ی این مراسم موسیقایی نوشته است:
«نیم ساعت پس از افطار، بچه های میان سال زولبیا، بامیه، رشته خشکار و رشته ختایی را در سینی می چینند و برای فروش در کوچه ها به راه می افتند و برای عرضه ی آنها، شعرهایی می خوانند:
گرمه زولبیا، بارک الله زولبیا... گرم است زولبیا
کَتَلِه دَکون، دَرِه سربیا... کفش بپوش بیاجلو در
با پول سیا، زودتر بیا... با پول خرد زودتر بیا
آق جان جی، پول هَگیر بیا... از آقاجان پول بگیر و بیا»
آنها همین طور می خوانند:
«رشته خشکاره... خیلی پربارِه»
نوع دیگر این آواز، چنین است که بچه ای داد می زند: «رشته ختایی» سایر بچه ها با هم به شادی و شوخ طبعی دم می گیرند:
«تی نَنه مَردَبِدائی... مادر یامادربزرگ را شوهر دادی
اَمِرهِ شیرینیِ نِدائی... ما را شیرینی ندادی»
منبع: karkado.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب