تحقق یک زندگی معمولی را از عادل فردوسی پور شروع کنید آقای پزشکیان!
کارکادو: آمار شوکه کننده بازدید برنامه عادل فردوسی پور در یوتیوب را حتما دیده اید. حضور مهدی پاکدل و رعنا آزادی ور در محفل خودمانی عادل فردوسی پور و محمد بحرانی در کمتر از 24ساعت حدود 300هزار بار پلی شده و این را مقایسه کنید با برنامه مشابه رسانه ملی برای یورو که مهمانش پوریا پورسرخ بوده است با مخاطبانی که سه رقمی هم نشده بودند در تلوبیون!
عادل فردوسی پور چند روزی بعد از برنامه توفانی درباره ی فساد در فوتبال، درحالی که کوشش های بسیاری برای ایجاد محدودیت های جدید بر سر راهش شده بود با ویژه برنامه یورو۲۰۲۴، پرقدرت به عرصه برگشت. او با فوتبال۳۶۰ بااینکه به دلیلهای مختلفی چون کپی رایت نمی تواند پخش بازی ها را در پلتفرمش داشته باشد، همین جا و در این برنامه بار دیگر از دلتنگی اش برای گزارش فوتبال گفت. از این که بتواند در همین بستر برای مردم فوتبال گزارش کند.
با اهمیت تر از آن چه به عنوان روایت فوتبالی در برنامه عادل رخ داد، چینشی بود که میهمانان برنامه، احتمالاً ناخواسته در شب نشینی عادل رقم زدند.
عادل که برنامه اش را برای پخش از پلت فرم های بین المللی مثل اینستاگرام و یوتیوب می سازد مجبور است که بر طبق قواعد این پلت فرم ها و برای گیر نکردن در ماجرای کپی رایت نوع دیگری، متفاوت از عادلی که می شناختیم، برنامه سازی کند. و این قواعد یعنی او برای یورو۲۰۲۴ برنامه می سازد اما امکانش را ندارد حتی یک فریم از مسابقات را در برنامه اش پخش کند و این یعنی تنها نقطه قوت برنامه می شود ترکیب میهمانان برنامه.
مهمانانی اکثرا غیر فوتبالی که بیشترشان در این دو سه سال حرف های زیادی در دل داشتند برای گفتن.
شروع قصه همان حضور احسان عبدی پور بود. مهمانی که با جشنواره کوچه بوشهر را به یک مرکز دوست داشتنی گردشگری تبدیل نموده است. بازی را احسان عوض کرد. وی در این گعده پرسشگر شد. سفره دل عادل را باز کرد. عادل اعتراف کرد به تپق هایش. به ایرادهای فنی کارش اما او چرا با همه این ایرادها محبوب است؟ چون شده نماد مردم. نماد سخن حق. او زبان آن ۵۰درصد گلایه مند است که حتی تا آخر حاضر نشدند به کمک ۲۶درصد حامی پزشکیان بیایند برای نجات کشور از به قدرت رسیدن تندروهای پایداری. همان ها که از وجود رانت های قدرت خسته اند. از تندروی ها ناامیدند و فکر می کنند اقلیت تندرو نمی گذارد گشایشی رخ دهد پس به کل منفعل شده اند.
ترتیب میهمان ها بعد از این اعجاب انگیز است. بطورمثال رامبد جوان؛ او اینجا بهترین ریبرندینگ زندگی اش را انجام می دهد. به عنوان یک هنرمند منتقد وضعیت موجود از تلویزیون گلایه می کند.
او که با خندوانه به ته خط رسید و مدیریت جدید عملا حذفش کرد و فشارهای اجتماعی بسیاری را برای حاشیه های زندگی شخصی تحمل کرده بود و در دو سال اخیر برای مساعدت با خانوادهای لطمه دیده از حوادث سال ۱۴۰۱، هزینه های بسیاری داد.
رامبد جلوی عادل که نشست به هیچ کدام از این حاشیه ها نپرداخت. اصلا بحث شان آن سمتی نرفت. نه عادل بلد بود بپرسد و نه احتمالاً نیازی به یک هاردتاک بود.
آنها فقط گعده دوستانه کردند. یک تماس روی اسپیکر از رامبد یک پدر خانواده دوست ساخت که به همه بچه دار شدن را سفارش می کند. یک همسر موفق و یک کارگردان صاحب سبک که تلویزیون با از دست دادنش ضرری هنگفت کرده و عملا همه آنچه از قبل وجود داشت را شست و برد.
پژمان جمشیدی را مخاطب با تصویر خسته و به هم ریخته اش دید که گفت امیدوار است به زودی بهتر و بهتر شود.
سیروان و زانیار خسروی فرصت یافتند از زیر فشار دوری از مردم بیرون بروند. آنها که واقعا به این خروج از انزوا نیاز داشتند و چه جایی بهتر از برنامه عادل؟
مسیری که آخرینش همین حضور پاکدل و همسرش بود. هم عادل فردوسی پور نمی دانست چه باید از رعنا آزادی ور بپرسد و اصلا انگار هیچ سئوالی از یک هنرپیشه زن نداشت و هم خود رعنا آزادی ور اعتراف داشت که نمی داند در این برنامه اصلا چه باید بگوید. خروجی اما یک رکورد بی نظیر بود. چون انگار نیاز بود این زوج خوش تیپ بیایند و در این دورهمی سخن بگویند. با اهمیت ترین کاراکتر زن سالهای اخیر نمایش خانگی برای بازی در نقش سمیرا در سریال زخم کاری همان خنده هایش تمام تصویر تولید شده از خشونتش را شست و برد و مهدی پاکدل چه خوب برای خود به عنوان یک هنرمند خوش اخلاق و با هنر و دوست داشتنی برندینگ کرد در همین کمتر از ۴۰دقیقه.
او خیلی زیرکانه جمله احسان عبدی پور را تکرار کرد که همین حضور در قابی که عادل نشسته باشد، یک کنش اجتماعی به سمت مردم است. حالا اقلا بیش از ۷۰درصد مردمی که خواهان گشایش در وضعیت و حذف سخت گیری ها و تندروی های بی خود هستند. آنها که تشنه شنیدن صدای عادل روی گزارش های فوتبالند. آنها که می گویند رفع انحصار در کشور باید از همین قدم های کوچک شروع شود. همین مدتی پیش بود که جلال رشیدی کوچی نماینده رد صلاحیت شده مجلس در مصاحبه ای اظهار داشته بود: با رفع فیلترینگ، حل مسئله حجاب، حل واردات خودرو، بازگرداندن ستاره های محبوب مردم می شود کشور را به ثباتی رساند که بخش عمده ای از این طعم گس ناامیدی از بین برود.
اتفاقی که در انتخابات هشتم تیر به روشنی به چشم آمد.
برنامه عادل بدون حتی فریمی از فوتبال های مهم این شب ها، چون پاتوقی شده برای شنیدن گفته هایی که امکان شنیدن شان از مجاری رسمی رسانه ای کشور نیست، هر روز رکوردشکن تر از قبل پیش می رود.
مردمی که خسته اند از خالص سازی و تشنه کمی زندگی معمولی هستند.
خواسته های حداقلی که مسعود پزشکیان به مردم وعده شان را داد و حالا همه منتظر تحقق شان هستیم. وعده هایی که یکی شان باید خارج کردن تلویزیون ملی از رقابت با بخش خصوصی و شکستن سد انحصاری باشد که سبب می شود یکی مثل عادل فردوسی پور حتی نتواند در پلت فرم شخصی خود برای مردمی که دوستش دارند فوتبال گزارش کند.
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب