گزارش میدانی كاركادو از یك رویداد هنری
معماران کوچک به دنبال از نو ساختن آزادی
به گزارش کارکادو، چشمان کوچکشان را به «آزادی» دوختند و خطوط برج را دنبال می کنند. نگاهشان به دنبال بلندای «آزادی» است و محو تماشا هستند. می بینند، می آموزند و «آزادی» را از نو خلق می کنند. برای هر کدام از این کودکان که در سالهای پایانی دهه ۹۰ به دنیا آمدند، ساختِ ماکتِ یکی از معروف ترین و مهم ترین برج های ایران، تمرینی برای دیدن، آموختن، خلق کردن است. قدمی است که کودک را خیلی زود با خلق اثر هنری آشنا خواهد نمود.
به گزارش خبرنگار ایسنا، ۱۰ کودک قد و نیم قد با مادران یا پدرانشان روی زمین نشسته اند. کمتر از ۵۰ متر با برج آزادی تهران فاصله دارند و در دست هر کدام یک برج آزادی نیمه کاره است. چسب و قیچی و یونولیت و رنگ ها را در کنارشان چیدند و تمرکز هر کدامشان بر کاری است. یکی نشسته و روی برج آزادی کوچکش رنگ آبی فیروزه ای می زند. دیگری با یکی از دستان کوچکش تکه های یونولیتی که به لباسش چسبیده را جدا کرده و دانه های یونولیت را کشف می کند. دیگری ماکت برجش را کمی زودتر از بقیه ساخته و آزادی به دست، از سویی به سمت دیگر می دود.
دخترک نشسته است، گوشه زیراندازی که مادرش پهن کرده و نقش برج را از روی عکس پرینت شده، روی زمینه می اندازد. با زبان کودکانه در رابطه با مراحلی که باید بپیماید از مربی اش می پرسد. مربیانشان که دخترانی جوان اند در رابطه با شرایط بچه ها و آن چه که می آموزند حساسیت دارند. ابتدا درخواست می کنند که از بچه ها فیلم و عکسی گرفته نشود و بعد که متوجه می شوند چهره شان در تصاویر معلوم نیست به انتشار رضایت می دهند. هر کدامشان در کنار یکی از بچه ها نشسته و سوالاتی را در رابطه با چسباندن ماکت پاسخ می دهند.
یکی از پسرها که کمی بیشتر از سه سال دارد می خواهد اضلاع ماکتش را در کنار یکدیگر قرار دهد. برای این کار نیاز دارد که از طریقی چهار قطعه را در کنار یکدیگر ثابت کند. مربی اش صبورانه از او می پرسد که به نظرش از چه راهی باید دیواره های برج را کنار یکدیگر گذاشت که استقامت بیشتری داشته باشد. پسرک تصمیم می گیرد از چسب استفاده نماید. انواع چسب را در کنار خود دارد. چسب مایع، ماتیکی و.... دستش سمت چسب مایع که می رود مادرش یکه می خورد اما مربی اش با نگاهی به او اشاره می کند که ادامه دهد و ببیند چطور پیش می رود. بعد به آرامی کنار گوش مادر زمزمه می کند «می دانم که این چسب یونولیت را از بین می برد اما باید خودش امتحان کند.»
ساخت ماکت برای هنرمندان در خیلی از گرایش های هنری امری آشناست. ساختن ماکت بخصوص در هنرهایی همچون مجسمه سازی و معماری همچون پله ای است که پیچ و خمِ ساخت اثر را برای هنرمند آشکار می سازد. در واقع اجرای طرح اولیه پیش از اجرای اصلی است که به واسطه آن اثر در ابعاد و حجمی دیگر شکل خواهد گرفت و در این فرایند پیچ و خم کار را در شکلی قابل لمس برای هنرمند آشکار کرده و هنرمند با چالش های پیش رو مواجه خواهد شد. ساخت ماکت در سنین کودکی البته نه تنها سرگرمی مناسبی است که کودک را با دنیای خلق اثر آشنا می کند و به صورت همزمان باعث تقویت مهارت های وی خواهد شد.
پسر با تعجب به تکه ای از یونولیت نگاه می کند درحال کوچک شدن و به اصطلاح خورده شدن است. چسب با پایه حلال درحال از بین بردن تکه ای از یونولیت است که مربی برای پسر توضیح می دهد «ایرادی نداره عزیزم. گاهی پیش میاد که راهی که انتخاب می نماییم درست پیش نمیره. باید راه دیگه ای را امتحان نماییم تا برج را تکمیل نماییم.»
خلق آثار هنری در همه سنین راهی برای آشنایی با گذر از موانع و ایجاد راهکاری جدید است. کودک حین خلق آثار هنری با چالش های متفاوتی روبه رو خواهد شد و به مرور خواهد آموخت با گذر از چالش های پیش رو باید راهکارهای جدیدی را کشف کرد؛ یکی از طریق هایی که هنر پیش روی کودکی قرار داده است آموختن به این شیوه است.
یکی از مربیان هنر که بر ساخت ماکت ها نظارت می کند، می گوید: «تقویت مهارت های شناختی، توانایی حل مساله، تقویت کار گروهی و مهارت های اجتماعی و پرورش خلاقیت را از مواردی عنوان می کند که ساخت آثار هنری در سنین کودکی پرورش می دهد.» او ادامه می دهد: «کلاس های هنری معمولاً فعالیتی است که به صورت فوق برنامه به آن توجه می شود. این در شرایطی است که فعالیتهای هنری بخصوص در حیطه هنر های تجسمی باعث پرورش ذهن و خلاقیت کودک می شود.»
او به برگزاری جشنواره صنایع دستی و هنرهای سنتی سرو سیمین ۸ در طبقه پایین برج آزادی اشاره کرده و می گوید: «جشنواره صنایع دستی در طبقه پایین برج آزادی برگزار گردید. به همین بهانه بچه ها هم از نمایشگاه هم بازدید نمودند. من آن لحظه به این فکر کردم که امکان دارد هر کدام از این بچه ها هنرمندان نامدار آینده باشند. به همین سبب است که فکر می کنم باید برای رشد ذهن و فکر آنها تلاش نماییم. دست و نگاه بچه ها باید از امروز برای خلق اثر هنری پرورش داده شود.»
او اظهار داشت: «پروژه امروز بچه ها ساخت ماکت برج آزادی بود. شاید در وهله اول به نظر برسد که ساخت ماکت برج آزادی برای کودکانی با این سن و سال دشوار باشد اما حقیقت امر اینست که هدف نهایی جلوه بصری ماکت ساخته شده نیست بلکه آن مهارتی است که حین خلق اثر هنری در کودکان شکل می گیرد.»
در همین حین یکی از بچه ها به سمت مربی اش می دود. برج آزادی نسبتا بزرگش را با ماژیک آبی دورگیری کرده و با چند چوب از بالا به یکدیگر وصلشان کرده است. می دود و با شادمانی فریاد می زند: «آزادی... آزادی»
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب