گزینه اصلی جابجایی تكذیب كرد؛
تغییر معاون سیاسی صداوسیما صحت دارد؟
به گزارش کارکادو، به دنبال اتفاقات اخیر در صداوسیما و نقدهایی که گاها به برخی رویکردها وارد شده بود، حالا زمزمه هایی در خصوص تغییر در بدنه مدیریتی آن به گوش می رسد.
به گزارش کارکادو به نقل از ایسنا، یک سال قبل درست در چنین روزهایی ـ ۲۲ مهر ماه ـ پیمان جبلی بعد از انتصاب بعنوان رئیس سازمان صداوسیما، علیرضا خدابخشی را به سمت معاون سیاسی سازمان صداوسیما انتخاب کرد.
انتخاب معاون سیاسی جدید که از اولین تغییرات اعلام شده بعد از آمدن جبلی به صداوسیما بود، صرفاً یک تغییر ساده محسوب نمی شد؛ چونکه خدابخشی ۴۵ ساله قرار بود نماینده و مجری طرح تحولی باشد که بخشی اعظمی از آن باید در حوزه خبر و برنامه های سیاسی اتفاق می افتاد.
خدابخشی بعد از معرفی احمد نوروزی ـ معاون جوان برون مرزی ـ دومین معاون انتخابی جبلی بود که بر صندلی معاونت سیاسی نشست؛ معاونتی که البته در سالهای قبل، مدیران چندان متنوعی را به خود ندیده بود. مجید آخوندی، چهره ای که جای خویش را به خدابخشی داد، از بازنشسته های صداوسیما بود که در دوره سیدعزت الله ضرغامی حدود ۱۰ سال در این معاونت بر سر کار بود، در دوره دوساله ریاست محمد سرافراز برکنار شد و خود پیمان جبلی جای او آمد و در دوره پنج ساله عبدالعلی علی عسکری، بار دیگر به معاونت سیاسی بازگشت.
پس از آن بود که پیمان جبلی ترجیح داد، چهره ای جوان تر را بر این مسند بنشاند؛ رویه ای که چند روز قبل تر هم در معاونت برون مرزی با انتصاب یک معاون ۳۴ ساله صورت گرفت و چند ماه بعدتر در معاونت سیما رخ داد.
اما علیرضا خدابخشی علاوه بر کار در سازمان صداوسیما، در رسانه های مکتوب هم فعالیت داشت و عمده فعالیت هایش هم در حوزه های سیاسی و اقتصادی بود. او زمانی بعنوان خبرنگار مجلس در روزنامه ابرار فعالیت می کرد و در ادامه معاونت سردبیری روزنامه همشهری را بر عهده گرفت.
در این زمینه بخوانید:
سکوت معنادار ساختمان شیشه ای جام جم/آرامش پیش از طوفان؟
پازل معاونان صداوسیما همچنان با جوان ها تکمیل می شود؟
و حالا در شرایطی گمانه زنی هایی در خصوص رفتن وی از معاونت سیما مطرح شده که حتی بعضی از رسانه ها نام جایگزین خدابخشی را هم اعلام نمودند. هرچند فردی که نامش بعنوان گزینه احتمالی ذکر شده بود، در تماسی از طرف خبرنگار ایسنا، خبر انتصابش را نادرست خواند.
با این حال، مسؤولان سازمان در تماس خبرنگاران در رابطه با صحت و سقم تغییر معاونت سیاسی، یا سکوت می کنند یا صرفاً به اظهار بی اطلاعی بسنده می کنند و تابحال کسی آنرا دست کم به شکل جدی تکذیب نکرده است. هرچند خود خدابخشی امروز ـ سه شنبه ـ ۱۹ مهر ماه در جریان نشست افق رسانه این مورد را رد کرده است.
در هفته های اخیر صداوسیما با چند چالش جدی مواجه شد؛ اتفاق هایی که هرکدام از آنها اگر برای رسانه ای داخلی غیر از صداوسیما ـ که بطور قطع از این حد از ضریب نفوذ عمومی هم برخوردار نیست ـ می افتاد، سطح و جنس برخورد با آن رسانه و کارکنانش متفاوت بود.
ماجرای هک شدن شبکه های صداوسیما آن هم به هنگام پخش سخنان مقام معظم رهبری در یکی از بخش های خبری و در ادامه تعلل در ارائه توضیح و یک عذرخواهی احتمالی یا بدیهی، از دیگر مواردی بود که در جریان این اتفاق، پرسش برانگیز شد.
از دیگر نگاههای پرسش برانگیز صداوسیما در ایام اخیر و چند روز پیش از هک شدن، پخش تصاویر در ارتباط با یک زن برهنه با افکت های حداقلی در بخش خبری ۲۰: ۳۰ ـ بعنوان زیرمجموعه معاونت سیاسی - بود. تصاویری که گرچه با هدف تقبیح عملکرد یک جریان سیاسی پخش گردید اما این پرسش جدی را مطرح می کرد که آیا بازنشر و اشاعه ی یک عمل قبیح کمتر از انجام آن نیست؟
البته این اقدام بعدا با یک عذرخواهی همراه شد اما عملکرد بخش های مختلف خبری صداوسیما در پوشش حوادث اخیر کشور هم نقدی بوده که برخی کارشناسان در انتقال مرجعیت خبری ناآرامی های اخیر به شبکه های معاند خارج از کشور، مطرح کرده اند.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
واقعیت ماجرای هک شدن شبکه های صداوسیما چیست؟ هک یا نفوذ؟
چرا تلویزیون خط قرمز تصویری خویش را در ۲۰: ۳۰ شکست؟
«افزایش سرعت در تأمین نیازهای خبری مخاطبان» همچون نکاتی است که در حکم ابتدایی خدابخشی بر آن تاکید شده بود و حالا می بینیم که اتفاقا این مسئله یکی از محورهای مورد انتقاد از جانب کارشناسان شده است.
محمد خدادی با نقد عملکرد رسانه ها همچون صداوسیما در حوادث اخیر، به ایسنا گفته است: رویکرد کار رسانه ای مان هم با فراز و نشیب روبه رو است. برای همین است که در مقاطعی در صداوسیما یک چیزی را نشان می دهند و در مقطعی از نشان دادن همان مورد خاص خودداری می کنند. این به خاطر فراز و فرودهایی است که ما در سیاستگذاری داریم. مدیران رسانه ای ما در فراز و فرودِ تغییرات قرار دارند و تجربیات میان آنها منتقل نمی گردد. به همان نسبت سیاست ها تغییر پیدا می کند و مخاطب، مخاطب پایدار نمی گردد و مقطعی است. مخاطب تا می خواهد به تلویزیون اعتماد کند، باردیگر اعتمادش سلب می شود، مخاطبی که مطابق با سلیقه و نیازش داده ها را می پذیرد.
به باور بسیاری، مخاطبِ امروز محکوم به دیدن صداوسیما نیست بلکه یکی از منابع اطلاعاتی برای مخاطب هوشمند است. در دوره انحصار اطلاعات مخاطب حق انتخاب نداشت اما امروز مخاطب ما حق، توان، بستر و امکان انتخاب دارد.
بر این اساس همان گونه که خدادی می گوید، صداوسیما و سایر رسانه ها باید بپذیرند که امروز شبیه هیچ روزی نیست. نمی گردد رسانه را با مدل گذشته اداره کرد، مخاطب امروز را باید مخاطب هوشمند نامید که انتخاب گر است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب