آرزوهای ۲ گزارشگر ورزشی تلویزیون برای سال جدید
شیر مادر، نان پدر حلالت دلاور!
به گزارش کارکادو جواد محتشمیان و هادی عامل دو گزاشگر پیشکسوتی هستند که نزدیک به ۴۰ سال است صدای آنها در گزارش والیبال و کشتی در خاطر مخاطب جای گرفته. آنها در گفت وگوهایی مجزا، از مهم ترین اتفاقات سال ۱۴۰۰ و آرزویشان برای سال جدید سخن گفته اند.
پشت سرنوشت گره خورده آقای گزارشگر با والیبال و یا تکیه کلام معروف «شیر مادر، نان پدر حلالت دلاور» گزارشگر کشتی موضوع هایی هستند که از زبان خود آنها در گفت و گو با ایسنا روایت شده است.
جواد محتشمیان ۷۵ ساله ـ گزارشگر، مفسر و کارشناس والیبال ـ که در این حوزه علاوه بر تسلط بر مباحث فنی، صاحب سبک به حساب می آید، بعد از گذشت ۴۰ سال فعالیت، همچنان دغدغه والیبال را دارد و با خنده می گوید: در خوشبختانه در سالی که گذشت اتفاق خاصی برایم نیفتاد (!) اما تمرکزم روی این بود که بیشتر مسابقات جوانان را ببینم تا بزرگسالان؛ چون که حقیقت این است که اینها یک شبه به این ظرفیت و پتانسیل نرسیدند و سال هاست که خودشان را برای این روزها آماده می کنند، اما کسی آنها را ندیده.
این گزارشگر، دغدغه آنرا دارد که جوانان دیده شوند و این حس به وجود بیاید که در کشور ما ظرفیت بسیاری وجود دارد و می گوید: ما استعداد به وفور داریم، اما از طرفی استعدادکُش هم زیاد داریم و می بینید که این جوانان ما خیلی دیر به تیم ملی می رسند.
از تهران فرار کردم
محتشمیان از دوران کرونا و چگونگی سپری کردن این ایام می گوید و این که به علت شرایط خاص این بیماری، به شهر خود کاشان بازگشته و در اینباره توضیح می دهد: من به علت مشکل کرونا از تهران فرار کردم و به شهرستان خودم، کاشان پناه بردم و همچنان در آنجا مقیم هستم.
او ادامه می دهد: زاده کاشانم و تلاش کردم با عنایت به شلوغی تهران و این که گزارشی از بازی باشگاه ها نداشتم، در کاشان بمانم و البته یکی از علل گزارش نکردنم در این مدت همین مسئله کرونا بود. پس از مدتی که شرایط تغییر نمود پذیرفتم آخرین دیداری که صورت گرفت را گزارش کنم.
این گزارشگر که به قول خود از سال ۶۲ در صداوسیما گزارشگری می کند، درباره ی محبوبیت خود بعنوان گزارشگر والیبال می گوید: معتقدم اگر تیم ملی والیبال و یا رشته های دیگر در این جامعه مطرح نمی شدند، ما هم در کنار آنها دیده نمی شدیم؛ ازاین رو اگر این استعدادها و جوانان با این پتانسیل و ظرفیت بودند و خودشان را در عرصه جهانی نشان دادند، ما هم جزئی از این عملکرد بودیم که تلاش کردیم در حد توانمان بشکلی خویش را به جامعه نشان دهیم.
حضور من بستگی به تلویزیون دارد
محتشمیان در انتها ابراز امیدواری می کند که شرایط طوری رقم بخورد که همکاری اش در صداوسیما ادامه دار باشد و در عین حال می گوید: حضور من بستگی به تصمیم تلویزیون دارد. اگر آنها بخواهند همچنان ادامه می دهم. این احساس را دارم که ما هر چقدر به جوانان فرصت بدهیم چیزی را از دست نداده ایم. موافق این هستم که جوانان بیایند و جایگزین ما شوند، روزی که وارد کار شدیم بطور قطع باانگیزه بودیم و شاید حالا این شور و شوق قابل قیاس با آن دوران نباشد.
مهم ترین اتفاق برای من المپیک بود
هادی عامل، گزارشگر باسابقه هم درباره ی مهم ترین اتفاقی که در سالی که گذشت برایش رقم خورد، این گونه یادآور می شود: در سالی که گذشت مهم ترین اتفاق برای من المپیک بود و این که بتوانم هفتمین المپیکم را بروم و گزارش کنم. زمانی که مدیران من را هم جزو نفرات اعزام شده اعلام کردند، خوشحال شدم اما نکته اینجا بود که این الپیک با المپیک های قبلی فرق داشت و آن این که دو ماه آخر تستمان مثبت در نمی آمد که اگر این اتفاق می افتاد، از المپیک خط می خوردیم. بنابراین در دو سه ماه مانده به المپیک تلاش می کردیم در قرنطینه باشیم و بیشتر از خودمان مراقبت می کردیم و مراقب بودیم که تستمان مثبت نباشد و این سختی خاص خودش را داشت. زمانی هم که به المپیک عازم شدیم ۶ نفر از همکارانمان همچون آقای عبدالله روا تستشان مثبت شد و ما را هم ۱۴ روز در قرنطینه بردند. ولی خوشبختانه سه روز مانده به کشتی ها توانستم که رقابت ها را گزارش کنم. ازاین رو از سختی هایی که بود عبور کردیم و خوشبختانه تیممان یک مدال طلا، یک نقره و دو برنز به دست آورد.
دوران سخت کرونا و تلخی از دست دادن ها
این گزارشگر پیشکسوت درباره دوران کرونا و شرایط آن هم می گوید: حضور در مجامع عمومی برای ما سختی های خاص را دارد. من هم آدمی نیستم که اگر کسی بگوید بیا عکس سلفی بگیر، پاسخم منفی باشد. در مسابقات لیگ که بدون تماشاگر برگزار می شد، افرادی در بیرون از سالن حضور داشتند که برای تشویق تجمع می کردند و درخواست برای تصاویر سلفی داشتند و متاسفانه سال قبل بود که در ایام آخر لیگ به کرونا مبتلا شدم و دوران سختی را گذراندم. در خانه ماندم و همسرم از من مراقبت کرد که از ایشان سپاسگزارم. همینطور یک مرتبه دیگر به شکل خفیف به کرونا مبتلا شدم. تلاش می کردیم رعایت نماییم اما در نهایت اگر به مسابقه بدون تماشاگر در شهرهای مختلف هم می رفتیم تماشاگرانی در خارج از سالن حضور داشتند و فاصله را رعایت نمی کردند و نمی شد درخواست آنها برای عکس سلفی را رد نماییم و سختی های زیادی برای ما داشت.
او ادامه می دهد: ما هم مثل همه مردم مشکلاتی داشتیم و اقوام و دوستانمان را از دست می دادیم که مایه تاسف ما می شد. خود ما هم محدود بودیم و همه ی این شرایط را کرونا برای ما درست کرده بود.
حس غرور برای شکست تیلور
عامل در ادامه از مسابقات جهانی نروژ که سال قبل برگزار شد بعنوان لذت بخش ترین خاطراتش یاد می کند و یادآور می شود: از این جهت لذت بخش بود که در کشتی آزاد سه طلا، فرنگی چهار طلا دریافت کردیم و از سویی حسن یزدانی برای چهارمین بار که با تیلور کشتی می گرفت، توانست او را شکست دهد و این اتفاق برای من بسیار لذت بخش بود؛ چونکه می دانستم یک ملت شاد شدند و همینطور پیروزی های پرارزش فرنگی کارمان در این مسابقات که همچون لحظات خوب ورزشی من محسوب می شوند.
۳ آرزوی هادی عامل
وی آرزویش در سال جدید را هم یک آرزوی ورزشی به واسطه ی دغدغه ای که دارد عنوان می کند و می گوید: آرزو می کنم که تیم ملی ما در مسابقات جهانی صربستان در حد و اندازه ایران عزیز ظاهر شود و همچنین در مسابقات آسیایی دل مردم را شاد کند.
عامل آرزوی دیگر خود برای مردم کشورش را این گونه عنوان می کند: برای ملت عزیزم آرزو می کنم در سال جدید وضعیت معیشتی مردم کشورم خوب شود، اشتغال ایجاد شود و جوانانمان بتوانند کار کنند و ازدواج کنند و وضع مسکن شان حل شود. اینها مشکلاتی است که دغدغه مردم جامعه است و من هم عضو کوچکی از این جامعه هستم و زمانی شاد هستیم که هموطنانمان شاد و در رفاه نسبی و اجتماعی باشند. در بحث جهانی هم آرزو می کنم هیچ جنگ و آدم کشی در دنیا صورت نگیرد؛ در هر جای دنیا چه افغانستان، چه اکراین و چه روسیه. وقتی به واسطه جنگ آدم ها آواره می شوند و تعداد زیادی بیگناه زیر آوارها می میرند، دردآور و دشوار می باشد. امیدوارم در سرتاسر کره ی زمین انسانها به آن درجه از تکامل برسند که به همدیگر عشق بورزند.
طعم گزارشگری پس از ۴۰ سال
عامل درباره ی همکاری با صدا و سیما که از سال ۶۳ شروع شده، اظهار می کند: من گزارشگری هستم که طبق ضابطه و چارت سازمانی کارم را انجام می دهم و گزارش می کنم و هدفم این است که دل مردم را شاد کنم و غرور ملی را بالا ببرم. بدین منظور در گروهی که همکاری می کنم هر کسی را که بعنوان تهیه کننده قرار بدهند، اطاعت می کنم و این روحیه باید به واسطه چارت سازمانی وجود داشته باشد که اگر نباشد سیستم به هم می ریزد. من از زمان آقای صافی، آقای پورمحمدی، آقای زین العابدین و همینطور آقای فروغی با مدیران دوست بودم و خدا را شکر مشکلی نداشتم. به هر حال کمبودها و مشکلاتی امکان دارد وجود داشته باشد و این امری طبیعی است.
«شیر مادر حلال نان پدر حلال» به دل مردم ایران نشسته
عامل به استفاده از عباراتی خاص چون «خسته نباشی دلاور، خدا قوت پهلوان»، «چغر و بد بدن»، «شیر مادر، نان پدر حلالت دلاور»، «دلاوری از جویبار، خطه کشتی خیز مازندران»، «دلاوری می کنه، بزرگی می کنه»، در گزارش های خود، بخصوص در طول مسابقات المپیک مشهور است.
او که به عرضه گزارش های هیجانی شناخته می شود، درباره ی اصطلاح معروف خود در رقابت های کشتی توضیح می دهد: اصطلاح «شیر مادر، نان پدر حلالت دلاور» حس خوبی است که به دل مردم ایران نشسته است. اگر این واژه مورد استقبال قرار گرفته به علت قداست و بزرگی پدر و مادرهاست که در جامعه خوب جا افتاده است. همیشه حسم این است که پدر و مادرها زحمات زیادی برای فرزندانشان می کشند. دوست داشتم در کنار مربیان و فدراسیون که زحمت های خویش را می کشند، قدردانی از پدر و مادرها داشته باشم؛ چون که بیشترین زحمت و رنج را آنها می کشند.
منبع: karkado.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب