دولت پزشکیان، فرهنگ را در اولویت های اصلی قرار دهد
به گزارش کارکادو، محمدرضا لطفی اعتقاد دارد سینما باید از جامعه جلوتر باشد و از مسئولین خواهش می کنم که به سینماگران اعتماد کنند و اجازه دهند که بخشی از مسئولیت ها بر عهده خود سینماگر باشد و از این نگاه های سخت، سنگین و سلیقه ای در مرحله پروانه ساخت و سانسورهای سنگین در مرحله پروانه نمایش عبور کنند تا بتوانیم سینمایی پویاتر و نزدیک تر به جامعه داشته باشیم. اگر این اتفاقات رخ دهد بطور قطع باردیگر روزهای خوب به سینما باز می گردد ولی اگر این رویه ادامه پیدا نکند سینما به همین مسیر خود ادامه می دهد.
مهسا بهادری: شانزدهم تیر بعد از برگزاری دو دوره انتخابات، مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور دولت چهاردهم روی کار آمد. بعد از این اتفاق باید منتظر تغییر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی بود؛ اما نکته اصلی این است که هم اکنون چه دغدغه ای در بین سینماگران وجود دارد و در عرصه فرهنگ وهنر، خصوصاً سینما چه انتظاری از جانب هنرمندان وجود دارد که مدیران آینده باید پاسخگوی آن باشند. به همین بهانه با محمدرضا لطفی، کارگردان سینما، منتقد و عضو هیئت مدیره انجمن منتقدان، گفت و گو کردیم که در ادامه می خوانید.
در حال حال حاضر دولت پزشکیان روی کار آمده و به احتمال زیاد هم وزرا تغییر می کنند، موضوع اصلی این است که چه انتظاری از وزیر آینده فرهنگ و ارشاد و رئیس آینده سازمان سینمایی وجود دارد؟
موضوع این است که در تمام دولت ها بطور معمول فرهنگ در اولویت پایین تری قرار گرفته است. بنا بر این در گام اول امیدوار هستم که در دولت آقای پزشکیان، فرهنگ در اولویت های اصلی قرار بگیرد و مدیران بدانند که ما بوسیله فرهنگ می توانیم یک جامعه سالم، پویا، بانشاط و سرزنده داشته باشیم.
وزیر ارشاد و مشخصا رئیس سازمان سینمایی که می خواهند سرکار بیایند باید چه کارهایی انجام دهند تا نقطه ضعف ها برطرف شود؟
به نظر من آن چه که اهمیت دارد این است که آنها در گام اول باید یک صلح، دوستی و رفاقی با تمام سینماگران از اقشار، طیف ها و نگرش های مختلف ایجاد کنند. به زعم من هم اکنون از جانب تعدادی از هنرمندان یک نوع دلگیری و دلخوری به وجود آمده و فضا مقداری بسته شده است، به نظر من نخستین کاری که رئیس سازمان سینمایی آیند اگر بخواهد که یک سینمای پویا، فعال و خوبی را در چهار سال پیش رو داشته باشند باید این رفاق و همدلی را به جامعه سینماگر بازگردانند.
در گام دوم به نظر باید قسمتی از مسئولیت ها از روی دوش دولت برداشته شود و به خود سینماگران واگذار شود. سخت گیری های سلیقه ای که هم اکنون در پروانه ساخت و پروانه نمایش وجود دارد برداشته و مقداری فضا بازتر شود و اجازه بدهند که سینماگران حرف بزنند، فیلم بسازند و انتقاد کنند. امیدوار هستم که مدیران جدید سازمان سینمایی از انتقاد کردند نترسند و بدانند که کلید پیشرفت هر جامعه ای انتقاد است. قشر فرهنگی و جامعه سینما به عنوان یک جامعه پیشرو در هر کشوری با انتقاد سازنده ای که انجام می دهد، می تواند یک چراغ را روشن کند و امیدوار هستم که مدیران جدید این چراغ را خاموش نکنند.
چگونه این چراغ روشن می شود؟
لازمه این مسئله این است که سینمای اجتماعی باردیگر رواج پیدا کند. متاسفانه هم اکنون ما شاهد از میان رفتن سینمای اجتماعی هستیم.
مسئله دیگر این است که آن چیزی که حالا سینما به آن مبتلا شده، عقب ماندن نسبت به جامعه است. دقیق تر بخواهم به این نکته اشاره کنم، حالا موضوعات و دغدغه های جامعه خصوصا در بعد اجتماعی، جلوتر از مباحثی هستند که روی پرده سینما به نمایش در می آید. ما اگر زمانی سینمای پویایی داشتیم به این خاطر بود که موضوعات مطرح شده پیشروتر از مسائل موجود در جامعه بودند. اتفاقی که در چندسال اخیر و با اعمال سخت گیری در مرحله پروانه ساخت و پروانه نمایش صورت گرفت و با جهشی که جامعه در مورد موضوعات مختلف با آن مواجه گردید، سبب شد که جامه با شتاب فراوان رو به جلو حرکت نماید و سینما با سرعت فراوان عقب رانده شود و همین مسئله سبب شد که مردم آن چه را که روی پرده سینما می بینند در زندگی خودشان احساس نکنند.
سینما باید از جامعه جلوتر باشد و از مسئولین خواهش می کنم که به سینماگران اعتماد کنند و اجازه دهند که قسمتی از مسئولیت ها بر عهده خود سینماگر باشد و از این نگاه های سخت، سنگین و سلیقه ای در مرحله پروانه ساخت و سانسورهای سنگین در مرحله پروانه نمایش عبور کنند تا بتوانیم سینمایی پویاتر و نزدیک تر به جامعه داشته باشیم. اگر این اتفاقات رخ دهد اساسا باردیگر روزهای خوب به سینما باز می گردد ولی اگر این رویه ادامه پیدا نکند سینما به همین مسیر خود ادامه می دهد.
۲۴۵۲۴۵
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب